اشکال گوناگون احوالپرسی و اثرات آنها بر سطح روحی افراد
در سرتاسر دنیا - صرفنظر از فرهنگ و نژاد - مردم در مواجهه با یکدیگر، به احوالپرسی می پردازند. هدف از احوالپرسی، در جاهای مختلف دنیا، متفاوت است و عمدتا شامل موارد ذیل می باشد: 1- نشان دادن توجه به شخص و به رسمیت شناختن حضور وی. 2- بیان کردن نزدیکی و نوع رابطه بین اشخاص یا گروهها؛ اما آداب و رسوم مربوط به آن، بر اساس موقعیت اجتماعی و نوع رابطه، فرق می کند. احوالپرسی می تواند بدون صدا و با سکوت، همراه با صدا یا فیزیکی باشد و اغلب ترکیبی از آنهاست. بر اساس تحقیقات صورت گرفته، هر یک از این شیوه ها به طرقی، بر سطح روحی ما تأثیراتی خواهند داشت.
قبل از پرداختن به تأثیرات روشهای مختلف احوالپرسی، باید آگاه بود که انسانها دارای سطوح روحی متفاوتی هستند و به هر میزان، سطح روحی بالاتری داشته باشند، به همان اندازه نیز، در مقابل انرژیهای منفی موجود در اطراف، مصونیت دارند و بالعکس. در عصر جدید که انرژیهای منفی در سراسر دنیا به مقدار فراوانتری نسبت به گذشته وجود دارند، تقریبا همه انسانها یا توسط این نیروها تسخیر شده یا حداقل تحت تأثیر قرار گرفته اند؛ البته این مسئله در مورد افراد دارای سطح روحی بالاتر - مثل قدیسها - متفاوت است و این نیروها روی این افراد، تأثیری نخواهند داشت. افرادی که تحت تأثیر این نیروها بوده یا تسخیر شده اند دارای پوششی سیاه در اطرافشان، هستند که نه تنها روی خود آنها؛ بلکه بر مردم و محیط اطراف نیز، اثری منفی دارد. انرژی سیاه به راحتی، از طریق نگاه مستقیم به افراد تسخیر یا آلوده شده، لمس کردن آنها، مصرف غذاهائی که توسط آنها، پخته شده اند و ...، قابل انتقال است. انرژی سیاه دارای جزء غالب « تاما »ست که باعث مشکلات و موانعی در زندگی و رشد روحی افراد، می شود. برای آشنا شدن با اجزاء ظریفی که جهان از آنها ساخته شده است، به مقاله « اثرات مخرب استفاده از رنگ سیاه، بر رشد معنوی افراد » مراجعه کنید.
شیوه های مختلف احوالپرسی کردن عبارتند از: بوسیدن ، دست دادن، در آغوش گرفتن و تعظیم کردن. حال به تأثیراتی که هر یک از این روشها بر سطح روحی ما، می گذارند می پردازیم. بسته به فرهنگ و موقعیتی که در آن قرار گرفته ایم، بوسیدن می تواند معانی متفاوتی داشته باشد؛ از جمله عشق، هوس، عاطفه، احترام، دوستی، احوالپرسی، آرزوی موفقیت و ... . همچنین، بر اساس فرهنگ، نوع رابطه بین افراد و موقعیت، افراد ممکن است لب، گونه، سر یا دست یکدیگر را ببوسند. به طور مثال، در فرهنگ غربی، بوسیدن گونه ها شکلی رایج از احوالپرسی، است. همچنین، در آغوش گرفتن یکدیگر بسته به فرهنگ، موقعیت و رابطه میان اشخاص، نشان دهنده صمیمیت، عاطفه، دوستی، حمایت، تسلی دادن، احوالپرسی و ... می باشد. در برخی فرهنگها یا برای برخی افراد؛ به ویژه غریبه ها، در آغوش گرفتن معمول نیست و به آن به چشم تجاوز به حریم خصوصی اشخاص، نگاه می شود. تحقیقات مختلفی در رابطه با فوائد در آغوش گرفتن، انجام و کتابهای متنوعی در مورد آن، نوشته شده است. با اینکه بیشتر مردم نیازی فیزیکی و احساسی به در آغوش گرفته شدن یا لمس شدن دارند؛ اما از عواقب روحی ناشی از آن، ناآگاهند. دست دادن به یکدیگر نیز قرنهاست نماد احوالپرسی، تبریک گفتن، قدردانی، توافق، برابری، اعتماد و ... بوده است.
گر چه این شیوه ها ممکن است در سطح فیزیکی و روانی، احساس خوبی در ما، ایجاد کنند؛ اما در سطح روحی، اتفاقاتی می افتد که زیاد خوشایند نیستند و از آنجائی که افراد از درک آنها عاجزند، متوجه تأثیرات مخرب آنها نیز نخواهند شد. از میان موارد ذکر شده، بوسیدن زیان آورترین روش احوالپرسی است. اصل مطلق کیهانی آب قادر است انرژیها را - چه مثبت و چه منفی - به مقدار فراوان جذب و نگهداری کند و چون عنصر غالب در دهان، آب است، امکان جذب و نگهداری انرژیهای منفی نیز در آن، بالاست. به علاوه، منافذی که در بدن وجود دارند؛ مانند گوش، بینی، دهان و ...، مراکزی هستند که انرژیهای مثبت و منفی به بدن، وارد یا از آن، خارج می شوند و از آنجائی که دهان مرکز ورود و خروج انرژی به داخل سیستم تنفسی و گوارشی است، مرکز تجمع انرژیهای مذکور نیز می باشد. هنگام بوسیدن، این انرژیهای تجمع یافته، به راحتی می توانند به شخص دیگر انتقال یافته و وی را تحت تأثیر قرار دهند. همانطور که قبلا گفته شد اگر فرد مقابل قدیس باشد، انرژیهای منفی فوق قادر به تحت تأثیر قرار دادن وی نیستند؛ اما اگر فرد مقابل فردی عادی، تسخیرشده یا آلوده باشد، به همان میزان مورد هجوم این انرژیها قرار خواهد گرفت. در آغوش گرفتن نیز روش مناسبی برای احوالپرسی، نیست؛ چرا که انرژیهای سیاهی که در اطراف افراد، وجود دارند با هم، تداخل کرده و به یکدیگر منتقل می شوند و در نتیجه، ارتعاشات منفی دو فرد بالا می رود. دست دادن نیز، به همین ترتیب است.
از میان روشهای مختلف احوالپرسی، تعظیمی که ژاپنیها انجام می دهند بهترین است؛ چرا که اثرات مثبت بیشتر و اثرات منفی کمتری دارد. زیانهائی که از این طریق، بر ما وارد می شود، شامل موارد زیر می باشد: 1- به دلیل رسمی بودن، احساس نزدیکی میان اشخاص را کاهش می دهد. 2- انرژی سیاه به شکل افکار یا احساسات، میان دو فرد تبادل می شود. 3- در این روش، هیچ گونه تفکری در رابطه با خدا یا اتحاد با او، وجود ندارد. با وجود زیانهای متعاقب، به دلیل منافعی که این شیوه به همراه دارد، مفیدترین روش است. منافع تعظیم کردن در مواجهه با دیگران جهت احوالپرسی، عبارتند از: 1- انرژی سیاه میان دو شخص درگیر، مبادله نمی شود. 2- انرژی الهی هر دو فرد را برای زمانی کوتاه، در برمی گیرد. 3- انرژی ای ایجاد می کند که باعث شتاب بخشیدن به دست به عمل زدن، می شود. 4- این شیوه احترام آمیز است و منیت را کاهش می دهد. مقدار کاهش یافتن منیت از این طریق، به احساس روحی ای که فرد نسبت به خدا دارد، وابسته است.
خلاصه اینکه این شیوه نسبت به بقیه روشهای احوالپرسی، بهترین است؛ اما بر خلاف ناماسکار، جزء « ساتوا » را در ما، افزایش نمی دهد. در مورد ناماسکار، در مقالات بعدی، توضیح داده خواهد شد.