به کلنگ و صلوات
و به قیچی، به ربان، جاده، سد،
پل، پیوند
و به یک صرف خوشایند
و به طرفه و ترفند
که بیارد به لب مردم این ناحیه لبخند،
دلم می لرزد.
چه کنم؟ دست خودم نیست.
دوست دارم وطنم، هموطنم را.
« حسن فرازمند »