وقتی خوابیدم،
دانه های خرد و حقیری،
رو به رویم بودند
و وقتی بیدار شدم،
خود را
زیر درخت تنومند پرتغالی یافتم
با پرتغالهائی در اطرافم.
با آن همه غرور،
حاصل زندگیم،
از یک درخت پرتغال هم،
کمتر بود.
« شهرزاد نیرودل »