با تو تاب می خورم یواشکی،
لای ابرهای بادبادکی.
باد دور ما ستاره ریخته،
ماه را شکسته مثل قلکی.
می دود، ستاره جمع می کند
یک فرشته با لباس پولکی.
ما چقدر مثل عکسهایمان،
کوچکیم و ساده و عروسکی!
چرخ می خوریم و دور می شویم
از کنار ابرها یکی یکی.
در دلم کسی هوار می کشد:
« زنده باد! زنده باد کودکی! ».
« سعیده اصلاحی »